Nietzsche’de Tragedya Ve Varoluşun Olumlanması Olarak Sanat
[ X ]
Tarih
2019
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/closedAccess
Özet
Bu çalışmada Friedrich Nietzsche’nin sanat, tragedya ve varoluşu onaylama konusundaki temel argümanları, Tragedyanın Doğuşu adlı eserindeki düşünceleri vurgulanarak ele alınacaktır. Bu bağlamda Nietzsche’nin estetik ve sanat felsefesine ilişkin düşünceleri, varoluşçuluk akımı ile bağlantılı olarak ortaya konulacaktır. Nietzsche bu eserinde Apollon - Dionysos karşıtlığını ve tragedyanın nasıl doğduğunu inceler. O, kendi dönemini Apolloncu olanı daha çok önemseyip, Dionysosçu olanı ya da duyguları ihmal etmesi sebebiyle eleştirmiştir. Onun için, ikisini dengelemek önemlidir. Sanatın yaratılmasında hem Apolloncu hem de Dionysosçu olan gereklidir. Nietzsche, Euripides’i sanatın katili olarak görür, çünkü o Sokrates’i takip ederek sadece bilgiye ve bireye odaklanmış ve Dionysosçu deneyim için çok önemli olan unsurları ortadan kaldırmıştır. Böylece Euripides, Dionysos’u trajediden çıkarmış ve Dionysos ile Apollon arasındaki dengeyi bozmuştur. Nietzsche’ye göre, yaşamın içinde ve varoluşun kendisinde de olan bu karşıtlıktan ve varoluşun acılarından bizi kurtarabilecek tek güç sanattır. Onun yaşamı sevme, yaşama evet deme ve yaratıcı yaşama düşüncesi; hayatı, kendimizi ve varoluşu onaylamak anlamına gelir. Dolayısıyla Nietzsche sanatı nihilizme bir cevap olarak görür.
In this article, the main arguments of Friedrich Nietzsche on art, tragedy and the affirmation of the existence will be dealt with by emphasizing his ideas in his work The Birth of Tragedy. In this context, Nietzsche’s views on aesthetics and philosophy of art will be demonstrated in relation to existentialism. In this work, Nietzsche examines the Apollo - Dionysus controversy and how the art of tragedy emerged. He criticizes his time because of caring about the Apollonian more and neglecting the Dionysian or the emotions. For him, it is important to balance the two. Both the Apollonian and the Dionysian are necessary in the creation of art. Nietzsche sees Euripides as the murderer of art because by following Socrates he only focuses on knowledge and the individual and eliminates the elements that are crucial for Dionysian experience. Thus Euripides takes Dionysus away from tragedy, and he destroys the balance between Dionysus and Apollo. According to Nietzsche, art is the only force that can save us from anxiety of existence and this controversy, which is in life and in existence itself. His idea of loving life, saying yes to life and living creatively means affirming life, ourselves and our existence. Therefore Nietzsche sees the art as an answer to nihilism.
In this article, the main arguments of Friedrich Nietzsche on art, tragedy and the affirmation of the existence will be dealt with by emphasizing his ideas in his work The Birth of Tragedy. In this context, Nietzsche’s views on aesthetics and philosophy of art will be demonstrated in relation to existentialism. In this work, Nietzsche examines the Apollo - Dionysus controversy and how the art of tragedy emerged. He criticizes his time because of caring about the Apollonian more and neglecting the Dionysian or the emotions. For him, it is important to balance the two. Both the Apollonian and the Dionysian are necessary in the creation of art. Nietzsche sees Euripides as the murderer of art because by following Socrates he only focuses on knowledge and the individual and eliminates the elements that are crucial for Dionysian experience. Thus Euripides takes Dionysus away from tragedy, and he destroys the balance between Dionysus and Apollo. According to Nietzsche, art is the only force that can save us from anxiety of existence and this controversy, which is in life and in existence itself. His idea of loving life, saying yes to life and living creatively means affirming life, ourselves and our existence. Therefore Nietzsche sees the art as an answer to nihilism.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Felsefe
Kaynak
Felsefi Düşün - Akademik Felsefe Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
1
Sayı
12
