6100 Sayılı hukuk muhakemeleri kanunu'na göre yetki sözleşmesinin tarafı olarak tacir
[ X ]
Tarih
2012
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/closedAccess
Özet
1 Ekim 2011 tarihinde yürürlüğe giren Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 17.(1). maddesine göre, yetki sözleşmeleri sadece tacirler ve kamu tüzel kişileri tarafından yapılabilir. Bu yönüyle yetki sözleşmelerine taraflar açısından bir sınırlama getirilmiştir. HMK m. 17.(1) hükmü taciri tanımlamadığından, tacir teriminin ifade ettiği anlamı tespit edebilmek amacıyla, 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu temel alınmalıdır. Türk Ticaret Kanunu'nun 1. Kitabının 1. Kısmında tacir başlığı altında, sistematik olarak, gerçek kişi tacir, tüzel kişi tacir ve donatma iştiraki düzenlemiştir. Bu düzenlemeler içinde ayrıca, tacir sayılanlar ile tacir gibi sorumlu olanlara ilişkin hükümlere de yer verilmiştir. Bu çalışmada, HMK m. 17.(1) hükmünün gerekçesine yönelik bazı eleştiriler getirilmiş, yetki sözleşmeleri açısından tacir teriminin kapsamı tespit edilmiştir. Yetki sözleşmesini, tacir, tacir sayılanlar ile tacir gibi sorumlu olanlar yapabilecektir. Ayrıca tacir sayılan hâkim teşebbüsün de yetki sözleşmesinin tarafı olabilmesi mümkündür. Yetki sözleşmelerinin geçerliliği değerlendirilirken sadece hukukî statüden yola çıkılmamalı, bazı tacirlerin tüketici olduğu noktada, tüketici sıfatına göre değerlendirme yapıp, yetki sözleşmelerini de geçersiz kabul etmek gerekmektedir. Dolayısıyla sırf tacir sıfatına göre bir değerlendirme yapılması hükmün amacı ile bağdaşmayacaktır.
According to Article 17(1) of the Law of Civil Procedure dated 1 October 2011, agreements as to jurisdiction1*shall only be made by merchants and public corporate bodies. From this aspect, a limitation is made on jurisdiction agreements in terms of parties. Since the term 'merchant' is not described in Article 17(1) of the Law of Civil Procedure, in order to determine the meaning expressed by the term 'merchant,' Turkish Commercial Code Law No. 6102 shall be used as the basis. Under the title of 'Merchant,' the first section of the first book of the Turkish Commercial Code defines a real person merchant, a legal entity merchant and an association of ship owners. Moreover, within these categories, there are provisions differentiating between people ranking as merchant and persons responsible as merchant. In this article, criticisms concerning the regulation of Article 17(1) of the Law of Civil Procedure, within the scope of merchant from the viewpoint of jurisdiction agreements, are made. Jurisdiction agreements can be made by merchants, persons ranking as merchant and persons responsible as merchant. When the validity of authorization agreements is evaluated, we shall not start from the legal status, the point where some merchants are consumers, but we must instead evaluate according to the consumer role, so we must also accept the jurisdiction agreements as invalid. Therefore, evaluating according to the merchant role will not comply with the purpose of the provision.
According to Article 17(1) of the Law of Civil Procedure dated 1 October 2011, agreements as to jurisdiction1*shall only be made by merchants and public corporate bodies. From this aspect, a limitation is made on jurisdiction agreements in terms of parties. Since the term 'merchant' is not described in Article 17(1) of the Law of Civil Procedure, in order to determine the meaning expressed by the term 'merchant,' Turkish Commercial Code Law No. 6102 shall be used as the basis. Under the title of 'Merchant,' the first section of the first book of the Turkish Commercial Code defines a real person merchant, a legal entity merchant and an association of ship owners. Moreover, within these categories, there are provisions differentiating between people ranking as merchant and persons responsible as merchant. In this article, criticisms concerning the regulation of Article 17(1) of the Law of Civil Procedure, within the scope of merchant from the viewpoint of jurisdiction agreements, are made. Jurisdiction agreements can be made by merchants, persons ranking as merchant and persons responsible as merchant. When the validity of authorization agreements is evaluated, we shall not start from the legal status, the point where some merchants are consumers, but we must instead evaluate according to the consumer role, so we must also accept the jurisdiction agreements as invalid. Therefore, evaluating according to the merchant role will not comply with the purpose of the provision.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Hukuk
Kaynak
Banka ve Ticaret Hukuku Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
28
Sayı
3
Künye
Bu makale açık erişimli değildir.
