Farklı bonding sistemlerin kompozit rezinin amalgama bağlanma dayanımı üzerine etkisi
Yükleniyor...
Tarih
2005
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Amaç: Restorasyonların onarımı, yenileme işlemine göre dis dokularına gelecek travmayı azaltma, sağlıklı dis dokularını koruma, hasta koltuğunda geçen süreyi azaltma ve daha ekonomik olma gibi avantajlara sahiptir. Bu çalışmanın amacı farklı bonding sistemler kullanılarak kompozit rezinin amalgam restorasyona bağlanma dayanımının in vitro olarak değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntem: 5x2.5 cm uzunluğunda 60 adet ahilik rezin blok hazırlandı. Bu bloklar üzerinde 5 mm çapında ve 3 mm derinliğinde kaviteler açıldı ve bu kaviteler amalgam ile dolduruldu. 24 saat bekletildikten sonra restorasyon yüzeyleri 600, 800 ve 1200 nolu su zımparasıyla zımparalandı. Örnekler her biri 15 örnek içeren 4 gruba rastgele dağıtıldı. Her grupta amalgam yüzeyi farklı bir adeziv sistem (SE Bond, Prime & Bond NT, AQ Bond, İ-Bond) ile üretici firma önerileri doğrultusunda hazırlandı ve 2.38 mm çapında ve 3 mm uzunluğundaki silindirik şekilli plastik matriks içerisine kompozit rezin sıkıştırılarak yerleştirildi. 40 saniye ışık ile polimerizasyonu sağlandı. 24 saat sonra her örneğin makaslama kuvvetlerine karşı bağlanma dayanımı lmmldak hızla universal test makinesinde ölçüldü. Bağlanma dayanım değerleri Megapaskal olarak hesaplandı ve sonuçlar istatistiksel olarak Kruskal Wallis tek yönlü Varyans ve Tııkey testi kullanılarak analiz edildi. Bulgular: SE Bond diğer bonding sistemlerine göre daha yüksek dayanımı gösterdi (p0.05). AQ Bond ve 1-Bond sistemlerinin bağlanma dayanımları arasında.ise istatistiksel olarak önemli bir fark bulunamadı (p0.05). Sonuç: Sonuç olarak SE Bond amalgam restorasyonların kompozit rezinle tamirinde en yüksek bağlanma dayanımı göstermiştir.
Aim: The advantages of repair over replacement include reduced trauma to dental tissues, protection of tooth structure, reduction of clinical chair-side time and also low coast. The purpose of this study was to evaluate in vitro shear bond strength of composite resin to amalgam using different bonding systems. Material and Methods: Sixty acrylic resin blocks with height of 5x2.5 cm were prepared. Cavities with diameter of 5 mm and height of 3 mm on these blocks were prepared and these cavities were filled with amalgam. Restoration surfaces were polished with 600, 800 and 1200 grit waterproof polishing papers after 24h. Specimens were randomly divided into four groups, including fifteen each. The amalgam surfaces were treated with different adhesive system following the manufacturer's instructions in each groups and composite resins were added to the surfaces by packing the material into a cylindrical-shaped plastic matrix with an internal diameter of 2.38 mm and height of 3 mm and cured for 40 s. Shear bond strength of each sample was, measured after 24 hours using a universal testing machine at a crosshead speed of I mmlmin. Bond strength values were calculated in MPa and the results were statistically analyzed using Kruskal Wallis one way ANOVA and Tukey tests. Results: SE Bond showed statistically higher bond strength than the other bonding systems (p<0.05). There is no statistically significant difference on bond strength of AQ Bond and I-Bond (p>0.05). Conclusion: As a result, SE Bond showed highest bond strength on repair of amalgam restoration with composite resin.
Aim: The advantages of repair over replacement include reduced trauma to dental tissues, protection of tooth structure, reduction of clinical chair-side time and also low coast. The purpose of this study was to evaluate in vitro shear bond strength of composite resin to amalgam using different bonding systems. Material and Methods: Sixty acrylic resin blocks with height of 5x2.5 cm were prepared. Cavities with diameter of 5 mm and height of 3 mm on these blocks were prepared and these cavities were filled with amalgam. Restoration surfaces were polished with 600, 800 and 1200 grit waterproof polishing papers after 24h. Specimens were randomly divided into four groups, including fifteen each. The amalgam surfaces were treated with different adhesive system following the manufacturer's instructions in each groups and composite resins were added to the surfaces by packing the material into a cylindrical-shaped plastic matrix with an internal diameter of 2.38 mm and height of 3 mm and cured for 40 s. Shear bond strength of each sample was, measured after 24 hours using a universal testing machine at a crosshead speed of I mmlmin. Bond strength values were calculated in MPa and the results were statistically analyzed using Kruskal Wallis one way ANOVA and Tukey tests. Results: SE Bond showed statistically higher bond strength than the other bonding systems (p<0.05). There is no statistically significant difference on bond strength of AQ Bond and I-Bond (p>0.05). Conclusion: As a result, SE Bond showed highest bond strength on repair of amalgam restoration with composite resin.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Diş Hekimliği
Kaynak
Ondokuz Mayıs Üniv. Diş Hekimliği Derg.
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
6
Sayı
1
Künye
Erdemir, A., Eldeniz, Ü. A., Arı, H., Belli, S. (2005). Farklı bonding sistemlerin kompozit rezinin amalgama bağlanma dayanımı üzerine etkisi. Ondokuz Mayıs Üniv. Diş Hekimliği Derg., 6(1), 9 - 13.
